Spreker: Eric “Pickwick” Buunk 

Wegens ziekte van de voorzitter neemt penningmeester Sip Tol deze avond de honneurs waar en introduceert de spreker van hedenavond, 11 oktober 2022. De spreker was oud Twenthe vlieger Eric “Pickwick” Buunk (Winterswijk, 1959). Eric besprak zijn carrière en “lessons learned”. Vanaf jonge leeftijd wilde hij graag piloot worden. Zijn vader stimuleerde hem daarbij. In 1977 is hij te jong voor de Luchtmacht.

Na wat hobbels als een onvoldoende opleiding met te weinig exacte vakken en aanvullende scholing werd hij via de opleiding als luchtverkeersleider toegelaten tot de vliegeropleiding. Zo moest hij in de USA het vliegtuig bewust in een spin brengen, om vervolgens deze weer te herstellen. Het wou maar niet lukken. Ondanks een erbarmelijk slechte vlucht en zijn verwachting dat het voorbij zou zijn, sprak de strengste instructeur zijn vertrouwen uit in vliegvaardigheid van Eric en mocht hij toch door met de opleiding. Terug in Nederland werd hij op vliegbasis Twenthe geplaatst, waar hij NF-5 en later F-16 vloog. Ook vertelde Eric anekdotes van de squadronfeesten, waarvan hier geen details worden gegeven.

De omstandigheden veranderden en Eric wilde iets anders. Eind ’96 verliet hij de Luchtmacht om per 1-1-1979 MD-11 te gaan vliegen bij Martinair, later ook als instructeur. In het begin was het erg wennen met de 2-man crew in de cockpit. Heel anders dan het warme bad van een squadron, vaste tijden van 9-17 uur en altijd feest. Het werd een tijd van vliegen naar mooie locaties in Noord- en Zuid-Amerika, maar ook van bijzondere vluchten. Zo moest hij eens Lama’s overvliegen. Wat een smeerboel gaf dat! Daarna heeft hij nog enige tijd gevlogen voor een kleine Finse maatschappij en enkele andere maatschappijen. Die vlogen naar locaties in Afrika en Azië waar grote maatschappijen niet heen wilden.
Angsten? Eric beschreef enkele incidenten. In zijn NF-5-tijd was hij bezig met een laagvliegoefening in Duitsland. Ondanks dat er op het squadron bij het laagvliegen vaak genoeg was gewaarschuwd dat je het weer en de omstandigheden goed moet afwegen, had hij voor zichzelf de ‘enveloppe’ toch iets te ver opgerekt. De wolken bleven wel op dezelfde hoogte, maar het terrein kwam omhoog. Hierdoor vloog hij veel te dicht langs de tuidraden van een zendmast. Direct omgekeerd en op veilige hoogte rustig naar huis te gevlogen.
Een ander incident was toen hij met de DC-10 naar Hanoi vloog. Vanwege de buien en het onweer rond het vliegveld. De copiloot wilde de nadering niet met de autopilot doen. In de landing, bijna boven de baan, kwam er plotseling een harde windvlaag, waardoor de kist bijna over de kop vloog. Doordat ze zelf vlogen, met handen aan de knuppel, konden ze het vliegtuig ‘recoveren’ en vervolgens een veilige doorstart maken.
Nu is Eric zijdelings gerelateerd aan de Luchtvaart en maakt hij deel uit van een team dat jonge piloten na de afgeronde opleiding prepareert voor sollicitaties bij de luchtvaartmaatschappijen.
Een boeiende voordracht. Sip Tol bedankt Eric en overhandigt hem de traditionele VVV-bon.

Tekst: Gertjan van de Klashorst en met dank aan de site van de regio Twenthe. 

Foto’s Ger Eising